ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΝΟΔΟ ΣΤΣΗ ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ, ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΕΡΙΑ ΜΑΣ...
ΑΝΤΕ ΡΕ ΠΙΕΡΙΚΑΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
|
<<Ο Γιώργος Γκοτζαμάνης, κλαίγοντας από χαρά: ''Τα ΄χω χαμένα". 'Την νίκη μας τη χαρίζουμε στους φιλάθλους μας ...ήταν το όνειρο μας, πετύχαμε, η Κατερίνη μας συμπαραστάθηκε''>> (24/04/1982).
|
Κατερίνη Παρασκευή 24 Απριλίου 2020
Δημήτριος Π. Κεραηλίδης
Συγγραφέας - Δημοσιογράφος
Ήταν Σαββάτο 24 Απριλίου 1982 και 38 χρόνια πριν το σήμερα...
Στο Κλειστό Γυμναστήριο της Λάρισας, το ψυχρό τενεκεδένιο (με λαμαρίνες Αλκαζάρ) και με αντίπαλο τον τότε μεγάλο Νέστορα Θεσσαλονίκης, της εποχής εκείνης...
Ακόμα και σήμερα ακούγονται στ' αυτιά μου οι κραυγές του Χρήστου του Κοτζμανίδη, που έκανε το ζέσταμα της ομάδας τότε και αρκετά νωρίτερα έξω από το κλειστό, να φωνάζει "πάμε γερά", "δεν υπάρχει πίσω, μόνο μπροστά", "είναι ο Πιερικός ομαδάρα"....
Κι άλλα τέτοια.
Κοίταγες στα μάτια τον κόουτς και....
|
<<Ο μέγας Κόουτς, Γιώργος Αντωνακόπουλος, στην "αγκαλιά" των Πιεριέων, που τον αποθέωσαν - Δείχνει το κύπελλο που παρέλαβε από τον Γιώργο Πετρίδη στον Πεταλίδη και του λέει με καμάρι "Ανέστη το πήρα". Δίπλα στον Πεταλίδη ο Γιάννης Ταρσινός παλιός παίκτης του Πιερικού>>.... |
Κι ο "ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ' μα κόοουτς Γιώργος Αντωνακόπουλος, συγκεντρωμένος, σφιγμένος μεν, μα απόλυτα εντός των σχεδίων του για νίκη, να δίνει τις τελευταίες οδηγίες στα "παιδιά" του.
Κι έβλεπες στα μάτια του, φωτιά...
Να πετούν φωτιές.
Το βλέμμα του νικητή - με αυτές τις φωτιές, τους κεραυνούς, τις αστραπές που μεταλαμπάδευε δι' οφθαλμών, στις ψυχές των παικτών του, πώς αυτοί να έχαναν τον Υπερπάντων αγώνα;
Το μεγάλο μπαράζ ζωής;;;
Με έναν μεγάλο και σοβαρό αντίπαλο της Εποχής, τον Νέστορα Θεσσαλονίκης;;;
ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ, ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ, ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ, ΜΙΑ ...ΨΥΧΗ!
Κι όταν έτσι βαδίζεις στο παρόν, δεν μπορεί το μέλλον να μη σου ανήκει.
Όταν οι παίκτες δεν παίζουν ο καθένας για τον εαυτό του, αλλά ο ένας για όλους κι όλοι για μια πόλη, την Κατερίνη, για έναν Νομό, την Πιερία, τότε δε χάνεις.
Σαν σήμερα, το Μπάσκετ του Νομού Πιερίας πανηγύρισε την μεγαλύτερη νίκη της ιστορίας του.
Και το όραμα, λίγων ανθρώπων, έγινε πράξη.