Γιώργος Κυριακίδης, φίλαθλος ΑΕΚ
Και να τι μου 'ρθε να κάνω, σήμερα από δω...
Κι εξ αυτού του απλού, λιτού κειμένου, ενός απλού φιλάθλου της ΑΕΚ, που ξέρει...
Που θέλει...
Που απαιτεί...
Κι εμείς;;;
Ας, δώσουμε στους νέους γνώση, ευκαιρίας δοθείσης για το ποιος ήταν ο Ζώρας (Γεώργιος) Μελισσανίδης.
Ο Πόντιος ευεργέτης της Νέας Ελλάδος, που έκανε πυξίδα του τα λόγια του πατέρα του «όταν έχεις, να δίνεις σ’ εκείνους που δεν έχουν». Μια συμβουλή που την μετέτρεψε σε δόγμα του: «Όποιος δίνει σε φτωχό και πεινασμένο, δανείζει στον Θεό».
Πάντα μιλούσε για τη μικρούλα φράση “τ’ εμέτερον” την αρχαία ελληνική που σημαίνει “δικός μας”. Η στάση ζωής του Ζώρα καθορίστηκε από αυτή τη λέξη, αφού θεωρούσε όλους ανεξαιρέτως τους Ποντίους “δικούς του”, κάτι σαν συγγενείς και μέλη της οικογένειάς του.
Για να μαθαίνουν οι νεότεροι, ΑΕΚτσίδες, Πόντιοι και λοιποί και να θυμούνται οι παλαιότεροι.
ΠΥΡΡΙΧΙΟΣ
www.pirixios.gr
ker@ilidis
Τα παρακάτω από το ΑΠΕ και τον Μάκη Μουρατίδη
Ποιος ήταν ο Ζώρας (Γιώργος) Μελισσανίδης
Ο Ζώρας Μελισσανίδης ήταν ένας φτωχός πρόσφυγας από τον Πόντο, που δούλεψε σκληρά, απέκτησε υλικά αγαθά, τα οποία όμως δεν κράτησε για τον εαυτό του. Ευεργέτησε πολλούς και από πολλούς αγαπήθηκε.
Άλλωστε το δόγμα του ήταν «Δώσε αγαθά και θα πάρεις χαρά. Όταν δίνεις σε φτωχό δανείζεις στον Θεό. Δώσε για να νιώσεις όμορφα με την συνείδησή σου και τον εαυτό σου». Πρόσφυγας από τον Καύκασο, εγκαταστάθηκε στην Κοκκινιά της Νίκαιας και αφιέρωσε τη ζωή του επί δεκαετίες για την οργάνωση των Ποντίων και των ξεριζωμένων Ελλήνων. Ήταν από τους ανθρώπους εκείνους που πρωτοστάτησαν να διατηρηθεί ο πολιτισμός του Πόντου, με τις χορευτικές ομάδες, τις εντυπωσιακές στολές, αλλά και ο άνθρωπος που συνεχώς πρόβαλλε τα δίκαια αιτήματα των συμπατριωτών του. Αγαπούσε την ποντιακή μουσική και την ενίσχυε.
Στη Νίκαια έπιασε δουλειά ως οδηγός στα αστικά λεωφορεία, παντρεύτηκε την κοπέλα που ερωτεύτηκε και αγάπησε, τη Βέρα, απέκτησε τρία παιδιά, τον Δημήτρη, τον Ιάκωβο και την Όλγα. Στη συνέχεια άνοιξε σχολή οδηγών στην Κοκκινιά.
Μετά τον θάνατο της αγαπημένης του συζύγου, το 1969, ο Ζώρας πουλάει το σπίτι του στη Νίκαια και χτίζει με τα χρήματα που πήρε ξενώνα στην Παναγία Σουμελά, στη μνήμη της συζύγου του. Δεν υπήρχε άνθρωπος στο άκουσμα του ονόματος του Ζώρα να μη εκφέρει τρεις λέξεις που χαρακτήριζαν την προσωπικότητά του: τίμιος, πονόψυχος, ανοιχτοχέρης. Μερικοί θα προσθέσουν και άλλες: γλετζές, πατριώτης, δίκαιος και άνθρωπος. Πολλούς ευεργέτησε και είχε μέσα του ριζωμένο τον ελληνικό πολιτισμό του Πόντου, τη χριστιανική πίστη και το σοσιαλισμό , εφόδια που τον οδήγησαν στο ευεργετικό για τους ανθρώπους και την κοινωνία, έργο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου