Τετάρτη 28 Αυγούστου 2019

ΕΙΣΑΙ ΠΟΝΤΙΟΣ - ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΗΣ ...ΕΛΛΗΝΑΣ - ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΝΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΤΟΝ ΚΕΜΑΛ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΤΟ 1934

Εκτός από το Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο Φιλίας, Ουδετερότητας, Συνδιαλλαγής και Διαιτησίας, τον Ιούνιο του ίδιου έτους είχε υπογραφεί και Οικονομικό Σύμφωνο μεταξύ των δύο χωρών.... 
Πηγή φωτογραφίας: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Βενιζέλος».... 
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ ΘΡΙΑΜΒΕΥΣΕ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΤΟΥ ΤΟ 1922 - ΤΟΝ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΓΙΑ ΝΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ
Στις 29 Οκτωβρίου 1930, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, υπογράφει με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ισμέτ Ινονού στην Άγκυρα, παρουσία του Κεμάλ Μουσταφά Ατατούρκ, το Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο Φιλίας, Ουδετερότητας, Συνδιαλλαγής και Διαιτησίας.... 
Ήθελε οι δυο χώρες να αφήσουν πίσω τις εποχές του μίσους, της αιματοχυσίας και των πολέμων.
Κι έτσι;;;

Μετά το σύμφωνο, να τι άλλο έκανε...
Είπε πως το έκανε για να προχωρήσει η Ελλάδα παρακάτω, όμως...
Το αίμα των ΠΟΝΤΙΩΝ;;;
Των ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ;;;
Κι απ' την άλλη, η υποτιθέμενα μεγάλη του αυτή απόφαση, τι έφερε στην Ελλάδα;;;
Για να συμφωνήσουν κάποιοι πρέπει να είναι θετικές ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ.
Και εντάξει.
Η μία πλευρά ήταν ΘΕΤΙΚΗ (Ελλάς), η άλλη όμως (Τουρκία);;;
Αποκορύφωμα της επιλογής του ήταν, η επιστολή - πρόταση για το βραβείο ΝΟΜΠΕΛ (Ειρήνης) του Μουσταφά Κεμάλ του αρχηγού του Τουρκικού κράτους, προς τον πρόεδρο της επιτροπής βραβείων.
Καμαρώστε το επίμαχο ιστορικό πλέον κείμενο, που δίνει συγχωροχάρτι στον ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ, Μουσταφά Κεμάλ Ατετούρκ.
Αθήνα, 12 Ιανουαρίου 1934
«Κύριε πρόεδρε,

Επί επτά σχεδόν αιώνες όλη η Έγγύς Ανατολή και ένα μεγάλο τμήμα της Ευρώπης υπήρξαν το θέατρο αιματηρών πολέμων, των οποίων η αντήχηση υπήρξε τεράστια. Η οθωμανική αυτοκρατορία και το απολυταρχικό καθεστώς των σουλτάνων υπήρξε το βασικό αίτιο. Η υποταγή χριστιανικών λαών σε έναν ζυγό αφόρητης καταπίεσης, οι θρησκευτικοί πόλεμοι του Σταυρού εναντίον της Ημισελήνου, με μοιραία κατάληξη και οι αλλεπάλληλες εξεγέρσεις όλων αυτών των λαών, πού ήλπιζαν στή χειραφέτηση τους, δημιούργησαν μία κατάσταση πραγμάτων πού θα παρέμενε μόνιμη πηγή κινδύνων όσο η οθωμανική αυτοκρατορία διατηρούσε την πορεία πού είχαν χαράξει οι σουλτάνοι.

Η εγκαθίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1922, όταν το εθνικό κίνημα του Μουσταφά Κεμάλ Πασά θριάμβευσε επί των αντιπάλων του, έθεσε οριστικώς τέρμα σ’ αύτη την κατάσταση αστάθειας και έλλειψης ανεκτικότητας, της όποιας η διατήρηση δεν θα γεννούσε παρά μόνον νέους και σοβαρούς κινδύνους γιά την ειρήνη στό μέλλον.Σπανίως πραγματοποιείται σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα μία τόσο ριζική αλλαγή στη ζωή μιας χώρας. Τη θέση μιας φθίνουσας αυτοκρατορίας, η οποία ζει υπό ένα θεοκρατικό καθεστώς, όπου η έννοια του δικαίου και της θρησκείας συγχέονται, παίρνει ένα εθνικό και σύγχρονο κράτος, γεμάτο ζωντάνια.
Με την προτροπή του μεγάλου μεταρρυθμιστή Μουσταφά Κεμάλ Πασά, το απολυταρχικό καθεστώς των σουλτάνων καταργήθηκε και το κράτος έγινε απολύτως λαϊκό. Ολόκληρο το έθνος κινητοποιήθηκε προς τή φιλόδοξη, δίκαιη προσπάθεια να συμπεριληφθεί στην εμπροσθοφυλακή των πολιτισμένων λαών. Όμως, το κίνημα για την εδραίωση της ειρήνης συμβάδισε με όλες τις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις που έδωσαν στο νέο, εντόνως εθνικό, κράτος της Τουρκίας τη σημερινή του μορφή.
Η Τουρκία ρύθμισε πράγματι όλα τα εδαφικά θέματα με τους γείτονες της και, απολύτως ικανοποιημένη από τα εθνικά και πολιτικά της σύνορα, κατέστη πραγματικός πυλώνας της ειρήνης στην εγγύς Ανατολή.Εμείς οι Έλληνες, τους οποίους οι αιματηροί αγώνες κράτησαν επί πολλούς αιώνες σε μια κατάσταση συνεχούς αντιπαράθεσης με την Τουρκία, είμαστε οι πρώτοι που είχαμε την ευκαιρία να αισθανθούμε τα αποτελέσματα της βαθειάς αλλαγής που συνετελέσθη στη χώρα αυτή, τη διάδοχο της παλαιάς οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Έχοντας, από την επαύριο της καταστροφής στη Μικρά Ασία, διακρίνει την πιθανότητα μιας συνεννόησης με την αναγεννημένη Τουρκία, η οποία βγήκε από τον πόλεμο ως εθνικό κράτος, της τείναμε το χέρι το οποίο εκείνη δέχθηκε και έσφιξε με ειλικρίνεια. Από την προσέγγιση αυτή, η οποία μπορεί να χρησιμεύσει ως παράδειγμα των δυνατοτήτων συνεννόησης ανάμεσα σε δύο λαούς τους οποίους έχουν διαιρέσει οι πλέον σοβαρές διαφορές, εφ’ όσον αφεθούν να διαποτιστούν από την ειλικρινή επιθυμία της ειρήνης, δεν προέκυψαν παρά μόνο ευεργετήματα, τόσο για τις δύο χώρες, όσο και για την ειρηνική τάξη στην Εγγύς Ανατολή.
Ο άνθρωπος στον οποίο οφείλεται η πολύτιμη αυτή συμβολή στην υπόθεση της ειρήνης είναι ο πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, Μουσταφά Κεμάλ Πασάς.
Έχω λοιπόν την τιμή, με την ιδιότητά μου ως αρχηγού της ελληνικής κυβέρνησης το 1930, όταν η υπογραφή του ελληνο-τουρκικού συμφώνου σημάδεψε μια νέα εποχή στην πορεία τής Εγγύς Ανατολής προς την ειρήνη, να θέσω προ των εξεχόντων μελών της επιτροπής του βραβείου Νόμπελ για την ειρήνη την υποψηφιότητα του Μουσταφά Κεμάλ Πασά, ως άξιου αυτής της επιφανούς τιμής.

Δεχθείτε, κύριε πρόεδρε, την έκφραση της μέγιστης εκτίμησης μου.

Υπογραφή, Ελευθέριος Βενιζέλος, Πρωθυπουργός τής Ελλάδος»


Εμείς οι απόγονοι των 353.000 ψυχών που χάθηκαν από τις βαναυσότητες και χυδαιότητες εκείνων των Τούρκων, απλά, ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΓΩΝΑ να αναγνωρίσουν οι απόγονοι, εκείνων των εγκληματιών, τα εγκλήματα των προγόνων τους.
Τέτοια έγγραφα, είναι ΝΤΡΟΠΗ για τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ...

ΠΥΡΡΙΧΙΟΣ
www.pirixios.gr
ker@ilidis

Δεν υπάρχουν σχόλια: