Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος για τη Romfea.gr
Παλληκαράκι με όνειρα, με ελπίδες, με προσδοκίες, μα προπαντός με θερμή πίστη ήταν ο άγιος Τριαντάφυλλος από την ξακουστή Ζαγορά Πηλίου (1663-1680), που η μνήμη του εορτάζεται στις 8 Αυγούστου.
Πραγματικά το όνομά του φωτογραφίζει τη ζωή του, τη χριστιανική ζωή του, που ήταν αρωματισμένη, τριανταφυλλένια. Έγινε σε μικρή ηλικία ναυτόπουλο και αγωνίζονται ταυτόχρονα με τη σωματική και για την ψυχική του επιβίωση.
Τον πλησίασαν Αγαρηνοί και τον πίεσαν να γίνει Μωαμεθανός. Ούτε ήθελε να το ακούσει.
Οι απαντήσεις του σταθερές, ακόμη και
την ώρα του θανάτου του: «Είμαι Χριστιανός».
«Δεν αρνούμαι το Σωτήρα μου. Αυτόν αγαπώ και λατρεύω». «Δεν αλλάζω την πίστη μου. Κάντε μου ό,τι θέλετε».
Τι ώριμη, τι γενναία στάση από έναν έφηβο!
Αφού δεν πτοήθηκε από τα φρικτά βασανιστήρια, οι διώκτες του δεν λογάριασαν τα νιάτα του και τον θανάτωσαν στην Κωνσταντινούπολη.
Ο νεαρός άγιος, με το παράδειγμά του, μας παίρνει από το χέρι και μας βγάζει από τον κύκλο της επίγειας ζωής, όπου έχουμε ριχτεί με πυρετικό πάθος.
Όπου παθαίνουμε ασφυξία, σαν αετοί που μας αναγκάζουν να φτερουγίζουμε μέσα από το συρμάτινο πλέγμα ενός περιφραγμένου κήπου.
Και μας δείχνει, ότι έξω και πέρα από αυτόν, απλώνεται ο ουρανός.
Και ότι πέρα από τα σύνορα της μικρής ζωής μας εκτείνεται το ολόφωτο, το ατελείωτο, το άπειρο.
Και τα δικά μας φτερά δεν είναι κομμένα στα μέτρα της μικρής ζωής, αλλά στα μέτρα της αιωνιότητας.
Είναι παραμύθιασμα η προτροπή του κόσμου η ζωή τούτη είναι μοναδική για τον κάθε άνθρωπο, πως άλλη δεν έχει, πώς ό,τι μπορείς να χαρείς εδώ, να το χαρείς, γιατί δεν θα σου ξαναδοθεί άλλη ευκαιρία.
Ας μη φυλακίζουμε με αγωνία τη ζωή μας ολάκαιρη στο κάθε δευτερόλεπτο, που φεύγει για πάντα, αλλά ας πάρουμε στα χέρια μας την κάθε στιγμή της ζωής μας και ας την κάνουμε τραγούδι στο Θεό της Αγάπης, που έρχεται και μας βρίσκει, για να μας κάνει άξιους να ζήσουμε την αιώνια ευτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου