ΑΡΑΕΥΩ ΣΕ ΠΑΤΡΙΔΑ Μ' ΚΙ ΑΣ ΜΕ ΤΕ ΣΕΝ (ΕΦΤΑΩ ΠΩΣ) ΑΔΑ ΖΩ - ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ...

Το τραγούδι μας, είναι παραγγελιά ενός ΝΤΟΠΙΟΥ Λιτοχωρινού φίλου μου.

Του π. ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΛΙΤΟΧΩΡΟΥ του Γιώργου Παπαθανασίου.

Που αν και δεν είναι ΠΟΝΤΙΟΣ, ρε ΠΥΡΡΙΧΙΣΤΕΣ, το ζήτησε...

Και μάλιστα επειδή δεν το έβαλα μια μου το ζήτησε και δεύτερη...

Να και η απόδοση εις την επίσημην Ποντιακήν, αλλά και εις την Νεοελληνικήν...

ΔΗΜΑΡΧΕ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΕΙΣ ΠΟΤΕ "ΠΑΤΡΙΔΑ Μ' ΑΡΑΕΥΩΣΕ ΣΕ"...

Αυτό Γιώργο μου, έχεις δίκιο, αν δεν έχεις ψυχή, δεν μπορείς να το ακούσεις...

ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΕ ΑΡΑΕΥΩ ΠΑΤΡΙΔΑ Μ' ΚΙ ΑΣ ΜΕ ΤΕ ΣΕΝ ΖΩ ΑΔΑ...

ΠΥΡΡΙΧΙΟΣ

www.pirixios.gr

Ker@ilidis

ΠΑΤΡΙΔΑ Μ΄ΑΡΑΕΥΩ ΣΕ Πέντε οσπίτεα έχτισα, Κι ας όλεα ξεσπιτούμαι, Πρόσφυγας είμαι ασό κουνίμ, Θεέμ΄ θα παλαλλούμαι. Πατρίδα μ΄ αραεύω σε, Άμον καταραμένος, Σα ξένα είμαι Έλληνας, Και σην Ελλάδαν ξένος. Οσπίτεα εφέκα ανάμεσα, Σ΄ ορμήν και ποταμάκρη, Πεγάδεα μαρμαρόχτιστα, Νερόν άμον το δάκρυν. Κι ατώρα αδακές διψώ, Νερόν να πίνω κ΄ έχω, Εντρέπουμαι να ψαλαφώ, Τα χειλόπαμ΄ να βρέχω. Απόδοση στα νέα ελληνικά: ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΣΕ ΓΥΡΕΥΩ  Πέντε σπίτια έχτισα, Και απ΄ όλα ξεσπιτώνομαι, Πρόσφυγας είμαι από κούνια, Θεέ μου θα τρελαθώ. Πατρίδα μου σε ψάχνω, Σαν καταραμένος, Στα ξένα είμαι Έλληνας, Και στην Ελλάδα ξένος. Σπίτια άφησα ανάμεσα, Στα δάση και τις ποταμάκρες, Πηγάδια μαρμαρόχτιστα, Νερό σαν το δάκρυ. Και τώρα εγώ εδώ διψώ, Νερό να πιω δεν έχω, Ντρέπομαι να ζητήσω, Τα χείλια μου να βρέξω. Στίχοι - Μουσική: Χρήστος Αντωνιάδης, Κώστας Σιώπης Τραγούδι: Στέλιος Καζαντζίδης Λύρα: Χρήστος Χρυσανθόπουλος